In “Een dag uit het leven” wordt een portret geschetst van een alledaagse werkdag van SEKISUI medewerkers uit heel Europa. Deze keer gunt Margarita Negrete Rodríguez van Sekisui Specialty Chemicals in Tarragona ons een blik in haar dagelijkse werk en privéleven.
Margarita Negrete Rodríguez (45) werkt al 22 jaar bij Sekisui Specialty Chemicals. Momenteel is ze werkzaam als hoofd laboratorium. In haar vrije tijd gaat ze graag duiken. Die hobby heeft haar al op verschillende plekken ter wereld gebracht, zoals Indonesië, Maleisië, Egypte, Honduras en de Filipijnen. Buiten het water vindt ze het heerlijk om samen te zijn met haar man en zoontje van vier. Ze gaan samen vaker inline-schaatsen of wandelen in de bergen. Pas recent zijn ze terug van een gezamenlijke skivakantie. Ze wonen in Tarragona, waar ook de overige familieleden van Margarita zich gevestigd hebben.
Hoe word je hoofd laboratorium?
Als kind wist ze al dat ze laboratoriumwerk leuk zou vinden. Dus ging ze na het voortgezet onderwijs scheikunde studeren met een sterke nadruk op laboratoriumwerk in de industriële sector. Nadat ze geslaagd was, begon ze op 23-jarige leeftijd als stagiaire op het bedrijf in Tarragona. Na afloop van haar stage kreeg ze een baan op de Afdeling Onderhoud. Negen maanden later keerde ze alweer terug naar het laboratorium, waar ze enkele jaren onderzoekswerk verrichtte. Ze kreeg ondertussen meer en meer taken toebedeeld, totdat ze uiteindelijk aan het hoofd van het laboratorium stond.
Tegenwoordig geeft ze leiding aan een team van vijf personen. Vier analisten houden zich in ploegendienst bezig met de analyse van het proces en eindproduct, terwijl één persoon in dagdienst bezig is met de ontwikkeling van nieuwe producten en klachten van klanten afhandelt. Ondanks de kleine omvang van het team verschillen de teamleden in leeftijd en ervaring. “Enerzijds zijn hier twee mannen die hier al twintig jaar werken, anderzijds zijn hier twee jaar geleden twee jonge vrouwen binnen het team aan de slag gegaan, omdat twee andere met pensioen gingen.”
Nieuwe uitdagingen en routinewerk
Het leukste aan haar baan vindt ze de ontwikkeling van nieuwe producten. “We ontvangen de recepten voor onze nieuwe producten van het technologiecentrum in de Verenigde Staten. Desondanks spelen wij een actieve rol in de ontwikkeling van nieuwe producten voor de industriële productie. En dat geeft zeer veel voldoening.” Het gericht bezig zijn met de ontwikkeling van nieuwe producten is mogelijk gemaakt door de overname van SEKISUI in 2009. “Sinds 2009 is, afgezien van de standaard producten, de productie verschoven naar de specialiteiten. Dat is een goede zaak, omdat je daardoor uit je dagelijkse routine stapt en nieuwe uitdagingen aangaat.”
Maar natuurlijk kent Margarita’s dagelijkse werk ook veel routinematige handelingen. Afgezien van haar speciale taken verloopt haar dagelijkse werk redelijk normaal, met terugkerende handelingen zoals het evalueren van het proces of de eindcontrole van het product. “We produceren polyvinylalcohol die in uiteenlopende sectoren wordt toegepast zoals in de textiel- of papierbranche. Maar wij produceren met name een gehalte polyvinylalcohol dat door een ander bedrijf van SEKISUI gebruikt wordt als grondstof voor de film op autovoorruiten.”
Het begin van een typische werkdag
Op een normale werkdag komt Margarita’s vader om 7 uur ’s ochtends naar haar huis. Hij wekt haar zoon en brengt hem naar de Jigsaw British School. Margarita is met de auto binnen tien minuten op haar werk en is gewoonlijk om half acht op het bedrijf. Eerst bekijkt ze de formulieren van de analyses van de dag ervoor die de analisten op haar tafel neergelegd hebben. Daarna komt ze samen met Elena, sinds drie jaar de Technisch Assistente op het lab, om het werk te plannen dat die dag moet worden gedaan.
Met al deze informatie gaat ze naar het dagelijkse bedrijfsoverleg dat om 9.00 uur wordt gehouden. Tijdens dit overleg vertellen medewerkers van diverse afdelingen –productie, onderhoudsbeveiliging of milieudienst- wat er allemaal de afgelopen 24 uur op het bedrijf is gebeurd. “Omdat wij maar met enkelen zijn, hebben de afdelingen elkaar veel te vertellen. Ik wissel bijvoorbeeld vaak ideeën uit met Pedro over zaken die de productie betreffen. Maar ik heb ook veel contact met Luis Miguel en Juan Carlos over onderhoudszaken.”
Op de muur van de vergaderruimte hangt een certificaat van de Kaizen meeting die in 2010 werd gehouden. “Op het POHV (polyvinylalcohol) bedrijf hebben we in 2010 Kaizen geïmplementeerd. We hebben eveneens een Kaizen Commissie, waarvoor ik verantwoordelijk ben. Het team dat Tarragona in 2010 vertegenwoordigde in de Europese competitie, werd destijds tweede.”
De wereld draait op koffie
Na afloop van de bijeenkomst gaat Margarita naar het koffieapparaat dat zich enkele trappen lager in hetzelfde gebouw bevindt. Daar treft ze verschillende collega’s van de verschillende afdelingen. “Het koffieapparaat is zo’n beetje een ontmoetingsplek. Gewoonlijk gaan alle personen die het bedrijfsoverleg hebben bijgewoond naar beneden om daar een kop koffie te pakken.” De ruimte wordt tevens door een verkoopautomaat opgesierd. “Daar kun je ongelooflijk gezonde dingen krijgen”, grapt een van haar collega’s. “Je kunt er allerlei soorten chocolade krijgen. Maar natuurlijk maakt niemand daar gebruik van, inclusief mezelf. Daarom is de automaat ook bijna altijd leeg.”
Vergaderen met Iñaki
Na de korte pauze gaat Margarita terug naar haar werkplek en checkt ze haar e-mails. Ze heeft iedere dag een bijeenkomst met Iñaki, haar chef, om allerlei zaken door te spreken. Tot de lunch werkt Margarita haar dagelijkse werkzaamheden af. Om 13.00 uur gaat ze samen met haar collega’s naar het restaurant. “Als het slecht weer is, gaan we met de auto. Maar als het goed weer is, gaan mijn collega Gloria en ik te voet naar het restaurant. Het is ongeveer 15 tot 20 minuten wandelen. Mijn favoriete eten daar is ‘Espardeña’, een traditioneel Catalaans gerecht. Geroosterde paprika’s en aubergines met ansjovis op een snee geroosterd brood met tomaat.”
Tijd voor het gezin na het werk
Om 14.00 uur is Margarita terug op haar werk. ’s Middags gaat ze verder met haar dagelijkse taken, woont ze vergaderingen bij en plant ze de aankomende werkzaamheden. “Mijn werkdag eindigt om 17.00 uur.” Thuis wacht haar zoon haar op, die om half vijf van school komt. “Mijn ouders zorgen voor mijn zoon, totdat ik thuiskom. ’s Avonds en in het weekend ben ik graag samen met mijn gezin. Maar ik kan ook genieten van een goed boek. Op het moment lees ik ‘Historia de un canalle’ van Julia Navarro. Ik houd wel van haar manier van schrijven.”
