Wat was het toch een spannend toernooi! Spelers uit vijf verschillende landen binnen de SEKISUI-familie maakten in Tarragona uit wie zich Europees kampioen van het concern mag noemen. Zou Tarraco FC het thuisvoordeel weten te benutten en de beker in Spanje kunnen houden?
Het thuisspelende team, Tarraco FC, rond aanvoerder Javier Rojo startte uitstekend tegen Ex Amateurs For Victory Roermond (EAFV) door met 1-0 te winnen en domineerde Groep 1, precies zoals ze hadden gehoopt. EAFV werd uiteindelijk op doelpuntensaldo tweede in de poule, gevolgd door Alveo United. Sekisui Europe Resin Plant United was maar wat blij met hun enige overwinning in de groepsfase tegen Boca Seniors, die geen enkel punt wisten te halen. Jalal Tijer gaf later toe niet het beste team te hebben, “maar we doen erg ons best” en voerde aan dat het vervangen van geblesseerde spelers ook een hele uitdaging was. Het feit dat Alveo United derde wist te worden in deze poule was een hele verrassing, aangezien zij nog nooit eerder als team samen hadden gespeeld.
In Groep 2 waren de machtsverhoudingen minder uitgesproken: maar liefst zes van de poulewedstrijden eindigden in gelijkspel, waarvan vijf maal 0-0. Met drie (!) teams met zes punten gaf het doelpuntensaldo hier de doorslag. Spelers van verschillende teams uit deze poule zeiden achteraf unaniem dat veel teams een goede verdediging hadden, waardoor het lastig scoren was. Waar het Duitse Top Scorer BS het doel helemaal schoon wist te houden, was het Allington AFC uit Kent dat eerste werd in deze poule door zelf vier doelpunten te scoren. S-Lec United had de pech met 2-2 gelijk te spelen tegen Tic Tac Like Barcelona, waardoor ze uiteindelijk vierde werden. Y Ddraig Balch uit Wales haalde één punt uit de Britse derby tegen Allington AFC, maar werd uiteindelijk laatste. Robert King van Y Ddraig Balch zei dat er op zich niets verkeerd ging “maar we hebben gewoon geen doelpunt gemaakt.”
In de eindfase legde Boca Seniors het af tegen Y Ddraig Balch, waardoor de Welshmen negende overall werden. S-Lec United wist Alveo United te verslaan en werd vijfde door daarna Top Scorer BS te verslaan. Dat team had in de 7/8 finale nog wel van Resin Plant United gewonnen. Uiteindelijk wist Resin Plant United in de wedstrijd om de zevende en achtste plaats van Alveo United te winnen.
Beide teams van SEKISUI Alveo – “Ex-Amateurs For Victory” (EAFV) en “Tic-Tac Like Barcelona” (TTLB) – haalden de halve finale. TTLB had de lastige taak het tegen de favoriet, Tarraco FC, te moeten opnemen voor een plaats in de finale. Tarraco FC was niet te stoppen en wist de finale te bereiken en maakte daarmee veel kans de beker op eigen terrein te winnen. In de tweede halve finale streden Allington AFC en EAFV tegen elkaar en haalde EAFV de finale.
Al snel kwam EAFV in de finale op voorsprong, maar Tarraco FC kwam langszij en draaide daarna de situatie om. Wederom was het de aanvoerder van het thuisteam die zijn team op formidabele wijze voorging en zelf de 2-1 scoorde. Maar dankzij de knokkersmentaliteit van EAFV wisten de Roermondenaren weer gelijk te maken. De Roermondse goalgetter Richard Paas stond constant in de neus van de aanval. Er stond veel op het spel en hoewel er op het scherpst van de snede werd gestreden, zagen de toeschouwers een bijzonder sportieve finale. Helaas moest de aanvoerder van het thuisteam vanwege een enkelblessure gewisseld worden. Nu Rojo, de beste speler van Tarraco FC, langs de zijlijn zijn team stond aan te moedigen, deelde EAFV het genadeschot uit: na een listige slalom scoorde coach Henk Dohmen de winnende goal, 3-2, waarmee zijn team de beker won.
Na de finale vertelde Dohmen wat het geheim van EAFV was geweest: het team had de lunchpauze gebruikt om de benen wat rust te geven in het zwembad. Zo spaarden ze zich voor de finale. Manuel Rivero van Tarraco FC was zwaar teleurgesteld. Het thuisteam had het hele toernooi gedomineerd en alleen de finale verloren. Maar al met al had Tarraco FC zich van een zeer sportieve kant laten zien en zij feliciteerden de winnaars dan ook oprecht.
Het is niet verrassend dat de aanvoerder van het thuisteam unaniem tot beste speler van het toernooi werd verkozen. Zijn speelkwaliteiten en aanwezigheid waren zeer indrukwekkend. En met zijn focus op fair play was hij een echt voorbeeld voor alle andere spelers. Richard Paas van EAFV werd topscorer van het toernooi en speelde daarmee een belangrijke rol in de eindoverwinning voor zijn team. Allington AFC kreeg de prijs voor het meest sportieve team van het toernooi: als team combineerden ze goed spel en toewijding met echte sportiviteit. Maar het moet gezegd worden: alle teams behandelden elkaar met wederzijds respect, speelden sportief en de sfeer was steeds ongekend goed. Allington AFC’s “The Darren Bodkin” kreeg nog een beker als beste keeper van het toernooi: hij had slechts drie ballen doorgelaten.
Tijdens de prijsuitreiking bleek pas echt hoe goed de onderlinge sfeer was. De verschillende teams en spelers die in de prijzen vielen, werden enthousiast door de andere teams toegejuicht. Zeer sportief! De sfeer was zeer uitgelaten en iedereen kon er de humor van inzien dat Henk Dohmen per ongeluk de winnaarsbeker in de kleedkamer beschadigde. Na deze sportieve opmaat was iedereen klaar voor een geweldig feest, waarmee de afsluiting van een zeer geslaagd toernooi in goed gezelschap werd gevierd.
De volgende dag werden alle teams meegenomen om de op Romeinse ruïnes gebouwde eeuwenoude stad Tarragona te bekijken. Tijdens deze rondleiding werd duidelijk wie de echte winnaars waren: alle spelers gingen gebroederlijk met de andere teams om en hadden heel veel lol samen. De uitzonderlijke kracht van voetbal als sport die mensen samenbrengt was nooit zo duidelijk als tijdens dit toernooi.
Onze video-interviews met de spelers bevatten alle achtergronden van het toernooi:
www.sekisui.eu/newsroom/nl/sekisui-european-football-tournament-video-interviews-with-the-players
Ervaar meer over de afzonderlijke teams:
www.sekisui.eu/newsroom/nl/teams-of-the-sekisui-football-tournament/
